အဆိုးနဲ႔ အေကာင္း

အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ႏွစ္ဖက္ရွိေသာ ေလာကတြင္ အဆိုးတစ္ဖက္တည္းမွ သာရူျကည့္မည္ဆိုလွ်င္တရားမွ်တရာ ေရာက္မည္မဟုတ္ေပ။ မိမိကိုယ္ေပၚတြင္ပင္ မိမိမလိုလားေသာ အခ်က္မ်ားရိွေပလိမ့္မည္။ ထိုမွ်သာမက အျခားသူမ်ားကလည္း မိမိကိုျကည့္ကာ လူ႔ေလာကကို စိတ္နာ စိတ္ပ်က္ေနမည္လား မသိရေပ။ အျခားသူ၏ အျမင္တြင္ သင္သည္လူ႔ဂြစာ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား ျဖစ္ေနမည္ ဆိုလွ်င္လည္း ျပဳျပင္ရေပလိမ့္မည္။ လူ႔ေလာကႏွင ့္ဆက္ဆံရာတြင္ လူ႔အေျကာင္းကို ေလ့လာရန္ လိုေပသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား ထိေတြ႔ဆက္ဆံလာေသာ လူမ်ား၏ စိတ္ေနသေဘာထားမ်ား၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကိုလည္း သိေအာင္ ္ျပဳရေပမည္။ လူသည္သက္ရိွ သတၱ၀ါျဖစ္ျပီး စိတ္ႏွင့္စရိုက္တို႔က ေရြ႔လ်ားလူပ္ရွားေနသူျဖစ္ေသာေျကာင့္ အကဲခတ္ရသည္မွာ ခက္ခဲျမဲျဖစ္ေလသည္။ ထိုမွ်မက လူမ်ားစြာတို႔သည္ ဟန္ေဆာင္တတ္ေသာသေဘာ၊ လွ်ဳိ႔၀ွက္တတ္ေသာသေဘာ မ်ားကလည္း ရိွေပေသးသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ လူဆိုးကိုလူေကာင္း၊ လူေကာင္းကို လူဆိုးဆုိုျပီးအျမင္မမွားရန္ လိုအပ္ေပသည္။လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင ္သတိျပဳသင့္ေသာ အခ်က္မ်ားစြာရိွေပသည္။ အခ်ဳိ႔ေသာသူတို႔သည္ အဆိုးကိုသာ ျမင္လြယ္တတ္ျပီး ဘ၀တြင္ဆိုးေသာအရာမ်ားကုိသာ ေရြးထုတ္ျပီး ညည္းတြားအလုိမက်ျဖစ္ေနတတ္ေပသည္။ေလာကတြင္ ေတြ႔ျမင္သမွ် ဘာမွစိတ္တိုင္းမက်ဘဲ လည္းရိွတတ္ေပသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ေဒါသျဖစ္ေနေသာသူသည္ ျံကံုေတြ႔သမွ် မေက်နပ္ပဲရိွ ေနတတ္ေပေသးသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ေလာကတြင္ မည္သည့္အခါမွ် အားရေက်နပ္ ရန္မလြယ္ကူေပ။ မည္မွ်ေကာင္းေသာအရာျဖစ္စေကာမူ၊ မေက်နပ္စရာ ရွာေဖြလို႔ရေပသည္။ အေကာင္းတိုင္းတြင္ အဆိုးရိွတတ္ေပသည္။
သန္းေခါင္လြန္လွ်င္ နံနက္အလင္းသို႔ ျပန္ျပီးေရာက္ရေပသည္။ ေတာင္ထိပ္လြန္လွ်င္ေတာင္အဆင္းကိုေတြ႔ရေပမည္။ထိုသေဘာအတိုင္းပင္ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔၏အဆံုးတြင္သုခေရာက္ရိွလာေပမည္။ သုခအဆံုးတြင္လည္းဒုကၡရိွေလသည္။ တစ္ခု၏အဆံုးတြင ္အျခားတစ္ခု၏ အစကို ဆိုက္ေရာက္ျကရတတ္ေပသည္။ ထို႔ေျကာင့္မိမိဘ၀တြင္ အဆိုးကိုျကံုေတြ႔ရလွ်င္လည္း စိတ္ပ်က္အားငယ္ရန မလိုေပ။
အဆိုးထဲတြင္ရိွစဥ္ အေကာင္းအတြက္ အားတတ္ေမွ်ာ္လင့္ ေနရမည္ျဖစ္ျပီး အေကာင္းထဲတြင္ ရိွစဥ္အဆိုး ကိုခံႏိွင္ရန္လည္း အသင့္ျပင္ျပီး ရိွရေပမည္။